Bizimki
film kimiydi.
Yağış
yağırdı,
dar
küçəydi,
mən
qaçırdım,
sən
tələsirdin.
Üz-üzə
gəldik...
Sanki
dondu zaman
slou
moişonda.
Sənin baxışların dağıdıcıydı
yıxdı
qəlbimin tənhalıq divarlarını
bir
anlıq...
Mən
uçdum,
sən
pərvaz vurdun,
gözlərinin
içi güldü,
ağzım
qurudu.
Sonra
gəzdik yağışın altında
əl-ələ,
göz-gözə...
Sonra
dodaqların püskürdü;
səni
sevirəm!
Dodaqlarım
dayanmadı buna...
Sonra
evləndik
ev-eşik
sahibi, uşaqlar...
Beləcə,
ölənəcən
xoşbəxt
həyat sürdük...
Sonra
bir-birimizin yanından
düz
keçdik
mən
qaçırdım,
sən
tələsirdin.
Комментариев нет:
Отправить комментарий