Oxu, yaz, poz.
Həyat belədir...
Yarı ağ, yarı boz.
Bir gün sən də gedərsən,
Qalar addımlardan doğan toz.
Uçmaq istəmə,
Quş ola bilməyəcəksən!
Saçmaq istəmə,
Günəş ola bilməyəcəksən!
Yaşamaq istə,
Olsan, olsan insan olarsan!
Sahillər dənizlərin düşməni,
O olmasa ümman sonsuz olardı.
Günəş yağışın düşməni,
O olmasa səhralara yağmur dolardı.
İnsan insanın düşməni,
O olmasa qəlblər qırılmaz qalardı.
Biz bal uğrunda mübarizə aparan,
Pətəyə doldurulmuş bir topa arı.
Həyat-yaşamaq, yaşamaq-mübarizə, mübarizə-ölüm,
Ölümdür axırı.
Sadəcə onlar nizamlı biz nizamsız.
Arılar qədər olmadıqmı? Əfsus.
Deyirlər ki, ay olan yerdə zülmət olmaz.
Gün olan yerdə bulaq donmaz.
Su olan yerdə çiçək solmaz.
Pul olan yerdə gözlər doymaz.
Dovşanı parçalayan aslanmı,
İnsanı parçalayan insanmı vəhşi?
Birinci təbiətin zərurəti,
İkinci çirkin qəlblər xəyanəti.
Hansı daha vəhşi?
Əsrlər keçdi, eralar keçdi...
Biz dəyişmədik, dəyişmirik, dəyişməyəcəyik!
Sərxoş pərvanənin rəqsi tək,
Uçub-uçub sonda öləcəyik.
Həyat adlı ağacın insan adlı meyvələri.
Tumurcuqlayırıq, çiçək açırıq, bar veririk.
Sonda ya dərib yeyirlər,
Ya da ki torpağa enirik.
Torpaqdır insan anası!
Deyil bu vətənpərvər şarkısı.
Yaşayanda üstündə gəzirik,
Öləndə içində yatarıq.
Bioloji anamızdan qat-qat qayğıkeş torpaq.
Doqquz ay bizə dözmədi anamız,
Sonsuzadək dözəcək torpağımız.
Qucaq açıb özləyəcək torpağımız.
Комментариев нет:
Отправить комментарий